ஏதேனும் ஒன்றுபோதும்

கவிதையின் ஒரு வார்த்தை
சிறுகதையின் ஒரு வரி
மிகச்சிரியதொரு மௌனம்
குழந்தையின் சிரிப்பு
இலைகள் உதிரிந்த மரம்
ஆள்அரவம் அற்ற தெரு
புகை,மது என இவைகளில்
ஏதேனும் ஒன்று போதும்
உன் நினைவுகள் என்னை பற்றி எரிய

ப.கல்யாண கண்ணன்

பயம்

உன் கணவனிடம் சொல்லிவிடாதே
நான் அவனை காதலிக்கவில்லையென்று
அவனும் என்னை போல புரிந்துகொள்ளாத
ஒருவன் என்று நிருபித்துவிடபோகிறான்

உன் வயது 25 என்றால்
அவன் போன தலைமுறையின்
எச்சமாக இருந்துவிடபோகிறான்

ப.கல்யாண கண்ணன்

s.ramakrishnan

s . ராமகிருஷ்ணன் உடன் கதை பேசுவோம் நிகழ்ச்சியில் 

கழிப்பறை

எனக்கு நன்றாக தெரியும் அந்த

கழிப்பறை முதலில் வெண்மையாகதானிருந்தது

முதலில் அப்பாதான் போவார்

புகை நெடி வெளியேறவே பத்து நிமிஷம்

அம்மாவை காலைநேர சமையல்

காலை கடனில் பாக்கிவைத்துவிட்டது

பின்பு அக்கா

இளமைக்கான பரிசோதனையை நான்

அங்கு தான் நடத்தினேன்

இடைஇடையே விருந்தினர்

எப்படியோ மஞ்சள் நிறம் அப்பிகொண்டது

கிருமி நாசினி வெண்மையை

அங்கங்கே மீட்டெடுத்தது

எல்லைகளில் தோற்றேவிட்டது

மஞ்சளின் அடர்த்தி வெளியே வருபவரின்

உதடோரத்தில் தெரிந்தது

பிரச்சனையை மறைத்தாகிவிட்டது

வண்ணமயமான கழிப்பறை கட்டியாச்சு

ப.கல்யாண கண்ணன்'